Temel dikişlerden biri - İğneyi ileri götürmek - İğne işlerinde çok önemlidir. Temel dikiş olarak kabul edilir ve birçok ürünün temelini oluşturur. Örneğe göre yapılışını öğrenmek çok zamanınızı almayacaktır. Dikişin prensibini hem çocuklar hem de yetişkinler anlayabilecektir.
El dikişi için temel kurallar
El dikişleri nakışta çok önemlidir, parçaları birbirine tutturmaya ve işin kenarlarını daha düzgün hale getirmeye yardımcı olur. Örneğin, paça dikişi kullanarak parçaları görünmez bir şekilde birbirine bağlayabilirsiniz. Kapalı dikiş ise zanaatkarın kumaş kenarlarının yıpranmasını önlemesini sağlar. Makine dikişinin daha az şık görüneceği kumaşlarda el dikişi de kullanılabilir.
İleri iğne deseni kullanılarak yapılanlar da dahil olmak üzere dikişler aşağıdaki kurallara göre yapılır:
- Çalışma yüzeyi temiz, düz ve pürüzsüz olmalıdır.
- El dikişinde iğne kalınlığı hem ipliğe hem de kumaşa uygun olmalıdır.
- İşinizi hızlandırmak ve parmaklarınızı yaralamamak için yüksük kullanabilirsiniz. Çalışan elin orta parmağına takılır.
- Dikiş sırasında ipliğin çok fazla gerilmemesi gerekir, aksi takdirde ürünün görünümü bozulur.
- Dişlerinizin zarar görmesini ve diş etlerinizin yaralanmasını önlemek için diş ipini dişlerinizle ısırıp koparmayın. Eğer ipliği ısırıp koparırsanız veya elinizle koparırsanız, ucunun iğneye geçirilmesi zor olacaktır.
- En uygun iplik uzunluğu 70 cm'den fazla olmamalıdır. Çok uzun olursa dikim sırasında düğümler oluşur.
Desen olarak oldukça basit olan koşu örgüsü aşağıdaki tabloda anlatılmıştır. Bu dikişin çeşitlerini ve hangi durumlarda kullanılabileceğini anlatmaktadır. Bu dikişin dışında diğer temel el dikişleri de gösterilmiştir.
| Dikiş adı | Başvuru |
| İğneyi ileri götür | Adını iğnenin yönünden alır; iğne her zaman dikiş yönünü göstermelidir. Koşu dikişi aşağıdaki durumlarda kullanılabilir:
|
| İğneyi geri çek | İlmeğin ismi aynı zamanda iğnenin yönüyle de alakalıdır; sondan bir önceki ilmeğin sonuna geri döner. İpliğin yeni çekildiği noktadan yeni bir dikiş yapılır. Ayrıca dikiş makinesinde çalışmanın mümkün olmadığı yerlerde, örneğin deri ceket fermuarını değiştirirken geri dikiş kullanılabilir. Makine dikişi küçük bir mesafeden dolayı ayrılmışsa, bu tür el dikişi de kullanılabilir. Makine dikişinin el dikişiyle değiştirilmesinin sebebi, makineye iplik takıp makineyi çalıştırıp sadece birkaç santimetrelik kumaşı işlemenin uzun zaman alması nedeniyle zamandan tasarruf etmektir.  |
| İlmek dikişi, overlok dikişi | Bu tip el dikişi aşağıdaki durumlarda kullanılabilir:
|
Malzemeler ve araçlar
Koşu dikişi her türlü kumaşta yapılabilir. Oysa iplikleri eşit şekilde iç içe geçmiş kumaşlarda dikiş dikmek daha kolay ve hızlıdır. Tuval de çalışmaya uygun bir malzeme olarak değerlendiriliyor.
Dikişlerde iplik seçerken dikişin hangi işlevi göreceğini göz önünde bulundurmalısınız. Örneğin dikiş yeri büzgü yapılacaksa, basit dikiş iplikleri satın alabilirsiniz. Giysi oluştururken bu dikişi daha belirgin hale getirmek için kontrast renkte iplik kullanılması önerilir.
Eğer dikiş dekorun bir parçası ise, örneğin giysinin kenarlarını bitirmek için kullanılıyorsa, o zaman en uygun iplikler diş ipi veya yün ipliklerdir. Dikişe hacim ve ifade kazandırmaya yardımcı olacaklar.
El sanatları ustaları arasında örneği yaygın olarak kullanılan ileri örgünün, iplik ve kumaşa uygun iğne ile yapılması gerekiyor. Dikiş iğnesi gibi bir alet seçmek çok önemlidir, çünkü yanlış iplik, iğne ve kumaş bitmiş dikişlerin görünümünü bozabilir. Örneğin kalın bir iğne ince kumaşta çok büyük delikler bırakabilir. Eğer iğne çok ince, iplik ise tam tersine çok kalın olursa, zanaatkar ipliği iğneye geçiremeyecektir.
Prosedür
Koşu dikişi, çalışma ipliğinin sabitlenmesiyle başlar. Birkaç şekilde güvence altına alınabilir. İpliği ikiye katlayıp iğneye geçirerek bir ucunda ilmek oluşmasını sağlayabilirsiniz. Kumaş dikişin başlangıcında delinir.
Bu durumda ilmeğin çözülmeyecek şekilde tutulması gerekir. Daha sonra, çizginin yönünde bir dikiş yapmanız, iğneyi yanlış tarafa geçirmeniz ve ilmeğin içinden geçirmeniz gerekir. Bu yöntemin avantajlarından biri de kumaşta düğüm olmamasıdır. Ancak dikiş, büzgü dikişi oluşturmak için kullanılıyorsa, ipliği sabitlemenin bu yöntemi işe yaramayacaktır, çünkü ipliğin çıkarılması zorlaşacaktır.
2. yöntem ile 1. yöntem arasındaki fark, ipliğin kumaşa sabitlenmesi sırasında ilmek oluşmamasıdır. İğne ön tarafa doğru çıkarılmalı, ipliğin küçük bir kısmı arka tarafta bırakılmalıdır. Bundan sonra sıranın başına doğru 3-4 tane küçük ilmek atmanız gerekiyor.
3. Yöntem ise daha az temizdir, çünkü ipliğin ucu parmaklardan birinin etrafına sarılmalıdır. Sarılmış ipliği büküp parmağınızdan çıkarın ve çekin. Sonuç olarak, nakışın çözülmesini ve iğnenin bıraktığı delikten ipliklerin kaymasını önleyecek bir düğüm oluşur. İpliği bu şekilde sabitlemek, düğümü çekerek kolayca çözülebildiği için, büzgü dikişi yapmak için uygundur.
Çalışmaya başlamadan önce, ileri dikişin amacına bağlı olarak dikiş yapma tekniklerinin farklılık gösterdiğini dikkate almak gerekir. Yani, koşu dikişi yapmanın 3 yolu vardır.
Yöntem 1'de kumaş katmanları birbirine dik açıyla bağlanır. Çalışma ipliği iğneye yukarıdan aşağıya doğru batırılır, sonra ilmeğin uzunluğu kadar sonra tekrar ön tarafa batırılır. Bu yöntemin dezavantajı ise işlem hızının düşük olmasıdır. Ancak bu durumda, kumaşlar katlarda herhangi bir kayma olmadan (eğer birkaç kat kumaş birbirine dikilmişse) birbirine dikilir.
Dikiş ileri iğnesinin 2. seçeneği – dikiş deliği. Bu tekniğin 1. teknikten farkı, kumaşın iğneye yerleştirilmesidir. İğnenin kumaşa eşit aralıklarla girmesine dikkat etmek önemlidir. Kumaşın çok fazla esnememesi için 3 kattan fazla yapılmaması tavsiye edilir. Bu çalışma tekniğini kullanarak zamandan tasarruf edebilirsiniz.
Teknik 3 – 2. dikiş seçeneğinin iyileştirilmesi. Özü, bir seferde 3 dikiş oluşturulması, ardından ipliğin 5 - 10 cm çekilmesi, ardından 3 dikiş daha yapılması ve ardından bu işlemin tüm çalışma boyunca tekrarlanmasıdır.
Hem çocukların hem de yetişkinlerin anlayabileceği bir desene sahip olan koşu dikişi, bitmiş bir ürünün parçalarını dikmek için de kullanılabilir. Parçaları uzun süre birbirine dikmek istiyorsanız, koşu dikiş tekniğini biraz değiştirmelisiniz.
Bu nedenle her 2-3 ilmekten sonra, çalışma ipliğini iğneye geçirerek son ilmeğin başladığı yere ipliği sabitlemeniz önerilir. İğne son ilmeğin ucundan geçerken ilmek üstten tekrarlanır. İğne dikişinin avantajı, küçük bir parçayı dikmeniz gerektiğinde dikiş makinesi kullanmaktan kaçınmanızı sağlamasıdır.
Dikişin dekoratif bir versiyonu da var - atlanmış iplikle. Dikişin yapılış prensibi ise şöyle; önce düz ilmekle bir sıra ilmek dikmek, sonra 2. ipliği önceden dikilmiş ilmeklerin altından geçirmek. İkinci iplik dalgaları oluşturur. Bu durumda iğnenin kumaşın ipliklerine veya daha önce yapılmış dikişlere takılmamasına dikkat etmek gerekir.
İşin bitirilmesi sırasında düğüm atma veya misinanın diğer bitirme işlemlerinde zorluk yaşanmaması için 7-8 cm kadar küçük bir pay bırakılması tavsiye edilir. Dikişi bitirdiğinizde, ipliği son ilmeğin altından geçirip, diğer tarafa doğru çekerek çalışma ipliğinden bir ilmek oluşmasını da sağlayabilirsiniz. İğneyi ilmeğin içinden geçirip sıkın.
Koşu dikiş deseni dikişin temellerinden biridir. Bu dikişi sökmek kolaydır çünkü ipliği kumaştan çıkarmak biraz çaba gerektirir. İşin hızlandırılması için, ürün dikiş makinesinde dikilmeden önce kumaşlara bu dikişler yapılır. Dikiş aynı zamanda peçetelerde dekoratif bir unsur olarak da kullanılabilir.
Koşu dikişi hakkında video
İğneden önce dikiş: