Rusya'nın kuzey kesiminde ilk sanatsal tekniklerden biri Mezen resmidir. Ev eşyalarının üzerinde onun resimlerini görmek mümkün. Resim en büyük popülaritesini 19. yüzyılda kazandı. Sanatsal ilkeler ailede erkek soyundan geçerek aktarılıyordu.
Mezen resminin kökeninin tarihi
Mezen resminin kökleri atalarımızın pagan dönemlerine kadar uzanmaktadır. O dönemde insanlar tanrılara, onların insanlara hastalık gönderme gücüne veya ekinlere bol ürün verme gücüne inanıyorlardı. Aynı zamanda insan doğayla bağlantılıydı ve ona bağımlıydı. Bütün bunlar Mezen resminin desenlerine yansımıştır.
Mezen resminin ilk belgelenmiş görüntüsü 1815 yılına aittir. Adını ortaya çıktığı yerden almıştır. Karakteristik desenler köyün kartviziti haline gelmiş. 19. yüzyılda Palaşçelya Yerleşimin yakınından bir nehir akıyordu. Mezeler. Mezen tablosuna onun isminden dolayı bu isim verilmeye başlandı.
Ancak sanatsal el sanatlarının kapsamı köyün sınırlarının çok ötesine uzanıyor. Palaşçelya. Nehir kıyısındaki objelerde desen izleri görüldü. Kuzey Dvina, Onega Yarımadası'na kadar. Bu grafik tekniği doğu kesiminde de, Peçora ve İzma nehirlerinin havzalarında uygulanmıştır.
Mezen resmi (resimlerin hayvanlar ve desenlerle betimlendiği resim) grafik sanatlar grubuna girer. Ancak vurgu fırça elemanlarının rolündedir - bunlar ana hatlar ve diğer çizgilerdir.
Ayrıca bu tür resimlerde şu motifler de yer almaktadır:
- Geyik ve atların koşması.
- Kuşların uçuşu.
Geçmişte tüm sanatsal resimlerin tek bir çıkış noktası vardı: Novgorod özellikleri. Ancak Mezen resmi, çevreleyen dünyanın algılanış geleneklerini daha canlı bir biçimde yansıtır. Bu özelliği Mezen çıkrığı örneğiyle açıklamak mümkündür, zira bu el sanatının ana malzemesidir. Hem fuarlarda satışa sunulmak, hem de evlerde kullanılmak üzere yapılmıştır.
Kızlara 6 yaşından itibaren iplik eğirme öğretilmeye başlandı ve böylece iplikçilik onların hayatının vazgeçilmez bir parçası haline geldi. Yani çoğunlukla desenlerle süslenen bu ürün oluyordu. Günümüze ulaşan örneklere baktığınızda üzerlerindeki çizimlerin berd adı verilen parçalara bölündüğünü görürsünüz. Bunlar, eğirme sanatına doğrudan bir gönderme olan bir tarağa benziyor.
Böylece her desenin semantik bir anlamı ortaya çıkmış oldu. Bunların nesnelere uygulanmasının bir sebebi vardı. Süslemede, modern insanlar için pagan, batıl inançsal bir anlam taşıyan, söylenmemiş bir mesaj vardı. Ayrıca binilebilir oyuncaklar ve bebek beşikleri boyadılar.
Ustalar resim yaparken iki renk kullanmışlardır: siyah ve karmin kırmızısı. Daha önce bu renkler kimyasal olarak kararlı bileşikler kullanılmadan, doğal yollarla elde ediliyordu. Boyanın organik yapısından dolayı günümüze ulaşan birçok boyalı nesne rengini koruyamamıştır. Sadece taslakların ana hatları kaldı.
İs ve reçinenin bir araya getirilmesiyle siyah renk elde edildi. İlk madde tonun zenginliğini sağlarken, ikincisi ise onu boyanacak nesnenin yüzeyinde tutuyordu. Daha sonra hazır maskara kullanmaya başladık.
Kırmızı rengi yerel kilden elde edilmiştir. Bölgedeki Mezen Nehri kıyıları bu madde açısından zengindir ve demir oksit içerir. Kilin çıkarıldığı yere göre farklı kırmızı tonlarında pigment elde ediliyordu.
Boyama işlemi astarlanmamış temiz bir ahşap yüzey üzerinde başladı. İlk aşamada aşı boyası veya kırmızı kurşun kullanıldı. En sonunda tahta çubuk ezilerek lif haline getirildi. Siyah dış hatlar kuş tüyü kullanılarak yapıldı ve desenin boyalı çizgileri de kuş tüyü ile uygulandı.
Bu amaçla en çok orman tavuğu veya kara orman tavuğundan kürk malzemesi alınıyordu. Resmin korunması için üzeri doğal kurutma yağı ile kaplandı. Tarihçiler ayrıca fırınlanmış ürünleri ve el sanatları aletlerini saklamak için kullanılan bir kap olan korobeykayı da vurguluyor. Tıpkı çıkrık gibi, diğer ev eşyalarına göre daha sık süsleniyordu.
İlginç olan bir nokta ise o dönemde çarklara imza atmanın popüler olmasıydı. Bunlar modern insanın baş harflerine benzemiyor. Bunlar ailelerin kendilerini diğerlerinden ayırmak için kullandıkları karmaşık örüntülerdir.
Bu sayede 1920'li yıllarda bu zanaatla uğraşan Palaşçel ustaları hakkında bilgi edinmek mümkün oldu. Böylece Shishovs, Novikovs, Kuzmins, Aksenovs'un isimleri tanındı. Bununla ilgilenen F.M. Fedotov, Mezen resminin canlanmasına 1960'ların ortalarında başladı.
Mezen resim sanatının tam kalbinde grafik sanat teknolojilerini kullanıyor. Palaşçelya. Aynı zamanda köyde bu zanaatı yeniden canlandırmaya başladılar. Fatyanov kardeşlerin yerleşimi. Mezen resminin özelliği, bu sanatın bilgi ve tekniklerinin yalnızca erkek soyundan aktarılmasıdır. Baba oğluna öğretti ve bu nesilden nesile devam etti.
Desenin sembolizmi
Mezen resmi (kulübelerin üzerinde bile resim ve desenler görülür) arkaik bir resim türüdür. O dönemin insanlarının en çeşitli düşüncelerini yansıtır. Köylü sanatı araştırmacısı Bakushinsky A.V. Desenlerin Fin-Ugor kabilelerinin sanatına benzer özellikler taşıdığı keşfedildi.
Mezen resminin resimlerinde karakteristik bir özellik vardır: katmanlar, çizgiler. Çoğu zaman bir desende 3 tane bulunur.
Ama bu kemerlerin içleri şu resimlerle süsleniyordu:
- Kuşlar sadece üst kısımdaydı.
- Orta veya alt kemerde at veya geyik çizilirdi.
Tarihçiler, her katmanın dünyanın göksel, yerüstü ve yeraltı bölümlerini yansıttığı konusunda hemfikirdir. İplik çarkları özel bir teknoloji kullanılarak süslenirdi: Arka tarafına kemerler yerleştirilir ve üzerine yazı yazılırdı. Ön kısmı katmanlar ve sembollerle boyanmıştır.
Mezen resmi (resim ve desenleri genellikle pagan ve dinsel temellere dayandırılır) pratikte insanların yaşamını yansıtmaz, daha çok alt metin içeren imgeler kullanır. Süslemenin her bir sembolünün anlamlı bir konusu vardır.
Güneş işaretleri denilen şeyler var; güneş, daireler, haçlar. Neredeyse gamalı haça benziyorlar. Kaşıklar çoğunlukla bir desteği tasvir ediyordu. Karabeikaların üzerine herhangi bir karakter olmaksızın sadece geometrik desenler çizilmiştir.
Toprak
Mezen resminde toprak, tüm canlıların annesini, varlığın hemşiresini ve temelini simgeler. Başlangıçta kare şeklinde tasvir edilmiştir. İçerisinde bir mesaj bırakılmış olabilir. Mesela bir nokta iyi bir hasat yılı anlamına geliyordu. Dünya aynı zamanda eşkenar dörtgen veya üçgen şeklinde de tasvir edilmiştir.
Eğer şeklin içindeki alan gölgelendirilmişse ekili tarlayı gösteriyordu. Bu işaret, karenin içine bir tohumun yerleştirilmesiydi. Karelerin içine ayrıca bereket sembolleri, spiraller ve ateş burçları da çizilmiş.
su
Mezen resminde suyu gösteren sembol dalgalı çizgi veya zikzaklar şeklinde tasvir edilmiştir.
Sıvı yalnızca göksel veya dünyevi unsurları (nehirleri) değil, aynı zamanda yeni bir hayatın doğuşunu da simgeliyordu. Yakınında toprak burcu varsa, bu yeni bir şeyin doğuşu anlamına geliyordu.
Ateş
Mezen resmi (alevli resimler giysilere ve ev kepenklerine uygulanabilirdi) ateşin bazen hayat veren, bazen de yıkıcı bir unsur olduğunu sembolize eder. Daire, kıvrımlar ve çevreye yönelen tüm elemanlar şeklinde tasvir edilmiştir.
Ateş, yaşamı ve enerjiyi temsil eder. Hem yaratıcı bir anlam ifade edebilir hem de etrafındaki her şeyi öldürebilecek bir anlam ifade edebilir. Ateşin önemi çift sarmal ve konik tuz işaretleriyle vurgulanabilir. Daha sonraki Mezen resimlerinde ateş, haçlar veya daire içindeki görüntüsüyle tasvir edilmeye başlandı.
Rüzgar (hava)
Hava akımları kısa vuruşlar şeklinde tasvir edilmiştir. Sembolü Mezen resminin vazgeçilmez bir süslemesidir, çünkü doğanın unsurlarından birini kişileştirir. Ayrıca bu işaret öngörülemeyen bir gücü ifade eder.
Rüzgâr bazen şiddetli bir unsur olarak, bazen de insanlara yardımcı olarak tasvir edilir. Mezen zanaatkarları evcilleştirilmiş havayı tasvir etmeyi severlerdi. Bu yüzden çizimlerde sıklıkla düz, çapraz çizgiler üzerine dizilmiş gibi bir daire şeklinde tasvir edilir.
Bolluk Sembolleri
Bereket sembolleri tohum ve sürülmüş tarla resimleriydi. Gölgeli karelerle gösterilmiştir. Tarihçiler bu tür sembollerin pagan bir sistem olmaktan çok bir işaret sistemi olduğu konusunda hemfikirdirler.
Bereket sembolleri çeşitli yerlere, ahırlara, evlere, ev eşyalarına yerleştirildi. Örneğin kaşıkların altına sürüldüğünde, bereket dileği ve açlığın yokluğu anlamına geliyordu. Gelin ve damadın gelinliklerine bereket sembolleri çizildiğinde, genç çiftin gelecekte çok sayıda çocuğa sahip olacağına dair söylenmemiş bir söz verilmiş oluyordu.
Mezen desenlerinin hemen hemen hepsi bolluk ve bereketle ilişkilendirilir. Çoğunlukla sürülmüş toprağı, meyveleri veya çiçekleri tasvir eden nesneler, aynı zamanda refahın da bir simgesidir. Bu semboller dama tahtası düzeninde veya 2 sıra halinde dizilir.
En yaygın bolluk deseni elmastır. Yaşamın yeniden doğuşunu ifade eder. Bu geometrik şekillerden oluşan zincir, hayat ağacını temsil eder.
Düz ve eğik karelerdeki desenler
Kare içerisinde eğik bir çarpı işareti güneşin ve onun sıcaklığının işaretidir. Yanlarına daire çizerseniz bu tohumları temsil edecektir. Gölgeli kareler ekili tarlayı gösteriyordu. Geometrik semboller çoğunlukla dokumacılar ve nakışçılar tarafından kullanılmıştır.
Desen olarak haç, baklava dilimi veya kareler kullanılmıştır. Toprak sahipleri arasında bereketin simgesi, içinde noktalar bulunan eşkenar dörtgendi.
Kurdele süslemesi
Kurdele süslemesi üç katmandan oluşuyordu: yeryüzü, yeraltı ve göksel. Bunlara berd de denir. İç mekan farklı desenlerle dolu.
Bunlar bandın bulunduğu yere göre değişiyor. Eğer en üstte ise su sembolleriyle doludur. Alt kısımda doğurganlık ve aile örüntüleri çiziliyor.
Ek boyama elemanları
Resimdeki çiçekler, tohumlar ve meyveler bereketi ve iyi hasadı simgeliyordu.
Mezen resim süslemesinin diğer unsurları şunlardır:
- Çift bukleler.
- Sarmallar.
- Kryulki.
- Yıldızlar.
- Çift bukleler.
Mezen resmindeki gamalı haç aynı zamanda bir takvim işaretidir. Örneğin, sağa doğru dönüş Aralık ayından itibaren ayları, sola doğru dönüş ise Haziran ayından itibaren ayları ifade eder.
Mezen resminin dekoratif görüntülerinin şemaları ve resimleri, uygulama talimatları
Mezen resmi, parlak ve zarif süslemelerin olmamasıyla diğer sanat dallarından ayrılır. Tüm desenler sanki bir çocuk tarafından çizilmiş gibi görünüyor; çizgiler hayvanların tam hatlarını yansıtmıyor.
Ancak çok sayıda tekrar nedeniyle süslemede bir dinamizm duygusu yaratılmıştır. Desenlerin algılanmasındaki aşırı basitliği bir kenara bırakıp daha derinlemesine bakarsanız, görüntünün bütünlüğünü, kendine özgü karmaşıklığını görebilirsiniz.
Resimde sadeliğe rağmen geyik ve atların karakteristik özellikleri kaliteli bir şekilde aktarılmıştır. Gerçekten hareket halinde görünüyorlar. Geleneksel Mezen resminde desen boyamak için sadece iki renk kullanılır: siyah ve karmin kırmızısı.
Tüm desenler ön bir şablona ihtiyaç duyulmadan ürüne uygulanır. Eşit olmasa bile önemli değil. Desenlerin çeşitliliğinden dolayı her birinin kendine özgü bir kimliği ve özelliği vardır.
Öncelikle kırmızı desenleri çizip kurumasını bekleyin ve ardından siyah elemanları çizin. Teknik: yukarıdan aşağıya. Biten çizim vernikle kaplanır (önceden kullanılan kurutma yağı yerine). Öncelikle düz çizgi çizmeyi pratik etmeniz gerekiyor. Bu kağıt üzerinde yapılabilir.
Güzel resim yapmayı öğrenmek için öncelikle herhangi bir ek araç kullanmadan çizgi çizmeyi deneyin. Bunlarda ustalaşmadan karmaşık unsurlara geçmeye değmez.
| Boyama için neye ihtiyacınız var? | Çizim tekniği |
| Palet |
|
| Peçeteler | |
| Kontrplak veya tahta levha | |
| Yuvarlak boyama fırçaları №1 ve 2 | |
| 1 büyük düz fırça | |
| Kırmızı ve siyah renklerde guaj boyalar |
Böyle bir resim, bir insanın hayatındaki en önemli şeyleri bir araya getirecektir. Geçmişi, atalarıyla ve doğayla bağlantısı, dünyanın dört bir yanındaki süreçlerin döngüsü. Tüm desenler çok iyi düşünülmüş ve gereksiz tek bir özellik dahi barındırmıyor.
Bir eskizi kendiniz geliştirirken, çizimin alt kısmının üst kısmından daha fazla yüklenmesi gerektiğini göz önünde bulundurmaya değer. Dünya âlemi, gök âleminden daha dolu olmalı. Kişi için önemli olan her şeyi dahil etmeye değer: aile, doğurganlık, doğa sembolleri.
Kuşlar
Kuşlar ataların ruhlarını simgeler. Zor zamanlarda insanların yardımına koştuklarına inanılırdı. Kuşlar, canlılarla ölüler arasında aracı gibidirler. Genellikle gün batımında güneşin sembolü olan ördek çizerlerdi. Çoğu zaman bir atla düet halinde tasvir edilmiştir.
Bu, kuşun geceleri güneşi suyun içine sakladığı, atın ise sabahleyin onu gökyüzüne kaldırdığı anlamına geliyordu. Uçan canlıların yerine çoğu zaman basit bir tüy resmi kullanılabilir.
Kara orman tavuğu ve orman tavuğunun görüntüsü, o bölge halkının temel mesleğini yansıtıyordu. Bu kuş düzenli olarak avlanıyordu ve zor zamanlarda yerli halkın başlıca geçim kaynağıydı. Büyük miktarlarda av eti St. Petersburg'a bile gönderiliyordu.
Hayvanlar
Mezen resminde hayvanlar çoğunlukla atlar ve geyiklerle temsil edilir. Pagan inanışlara göre tanrıların yoldaşlarını kişileştirirler. Slav mitolojisinde atların farklı bir anlamı vardır; güneşi temsil ederler. Atların hareket halinde olması, güneşin gökyüzünde izlediği yolu ifade ediyor.
Geyikler, yeryüzündeki her şeye hayat veren tanrıların sembolü olarak kabul edilir. Bu nedenle, çoğunlukla bu tür desenler doğum yapan kadınlara verilen hediyeleri süslemek için kullanılırdı. At resimleri, o bölgelerde yaşayan hayvanın cinsine doğrudan bir gönderme yapmaktadır. Mezenki adı verilen kısa, tüylü bacaklı bir at türü.
Atlar şu şekilde çizilir:
- Karnını belirtmek için kırmızı çizgi çekiyorlar. Eğer at sayısı çok ise hatlar birbirinden eşit uzaklıkta yerleştirilir.
- Atın göğsünü çiziyorlar. Bunu yapmak için yukarıdan bir çizgi çizin ve onu alt çizginin en uç noktasına bağlayın.
- Atın dış hatlarını oluştururlar, iç kısımlarındaki çizgileri kalınlaştırırlar.
- Bir ağızlık çizin: Yukarı veya aşağı bakabilir.
- Atların bacakları siyah boya ile boyanır. Bunu yapmak için, hayvanın uzuvlarını taklit ederek gövdeden aşağıya doğru eğri çizgiler çizmeniz yeterlidir.
- Atların kalan 3 ayağının çizimini tamamlarlar.
- Siyah boya kullanarak atın kulağını çizin ve bu çizgiyi vücudun üst kısmı boyunca kuyruğu oluşturacak şekilde çizmeye devam edin.
- Yele ve dizginler siyah boya ile tamamlanmıştır.
Ağaçlar ve çiçekler
Ladin ağacının görüntüsü, erkek gücünü veya o bölgenin zengin iğne yapraklı ormanlarını simgeliyordu. Aile ağacı, atalarla olan bağı simgeleyen derin köklere sahip olarak çizildi. Ağacın gövdesi, atalardan kalma mirasın simgesi olan elmaslarla boyanmış.
Ağacın o dönem insanları için pagan bir anlamı da vardı. Yağmuru ve güneşi kontrol edebilen bir tanrı olduğuna inanılıyordu. Resimdeki görkemli tacı, ailede çok sayıda çocuğun olduğunu gösteriyordu.
Ağaç ölümsüzlüğün, yenilenmenin simgesiydi ve dünyevi varoluşun imgesini gösteriyordu. Kökleri geçmişini, gövdesi bugününü, tacı ise geleceğini yansıtır. Üst kısmı genellikle göksel dünyayı simgeleyen bir güneş sembolü ile süslenirdi.
Sıra dışı Mezen tablosu derin sembolizmiyle şaşırtıyor. İçinde her desen kelime yerine geçiyor ve süslemenin oluşturduğu resimler halkın dünyasını, doğasını ve geleneklerini anlatıyor. Bazen süslemeler yardımıyla, insanların günlük yaşamlarından sahneleri yansıtan gerçek tuvaller yaratılıyordu.
Resim hakkında video
Mezen tablosu: