İyi bir sonuç elde etmek için dikişte uyulması gereken özel gereklilikler vardır. Temel kural, bitmiş desenleri kumaş üzerine, desen çizgisini dikkate alarak yerleştirmektir. Bu, giysinin dikim sırasında eğilmemesi için gereklidir, çünkü kumaşın farklı noktalarında farklı gerginlik seviyeleri vardır. Aşağıda uzunlamasına çizginin yerinin nasıl doğru bir şekilde belirleneceğini görebilirsiniz.
Paylaşılan konu nedir?
Tahıl ipliği (yön, çeşitli yöntemlerle belirlenebilir, bu da ürünü keserken işi kolaylaştırır) veya taban uzunlamasına bir liftir. Enine olarak yer alan liflere ise atkı adı verilir.

Üretim aşamasında makinede gerilen ve paralel konumlandırılan uzunlamasına ipliklerin içinden enine iplikler geçer. Bu iç içe geçmeler kumaş malzemesini oluşturur. Taban her zaman kumaş kenarına yerleştirilir. Sağlam, aşınmaya dayanıklı ve elastiktir.
Peki neden bunu gözlemliyorlar?
Paylaşılan bağ oldukça güçlü ve iyi esnemiyor. Bu bağlamda desenler uzunlamasına yerleştirilmiştir. Kumaş parçasının belirtilen yöntemle tam olarak yerleştirilmesi esastır: Kesimin ortası taban olarak belirlenmeli, üzerine uzunlamasına çizgilerin yönelimi dikkate alınarak işaretlemeler uygulanmalı, atkı tabana göre 90° açıyla yerleştirilmelidir.
Kesilen malzeme sadece enine esneyecektir. Dikilen giysiler giyilirken veya yıkanırken boyları deforme olmaz, eğilmez. Yan dikişler veya kat yerleri yerinde olacak, kol uçları eşit olacak. Kesim, her türlü giysinin önemli bir dikiş elemanıdır.

Bu nedenle bazı basit kurallara uymak önemlidir:
- Kumaşı sermeden önce dekatize etmek gerekir. Hafif kumaş kullanıldığında üzerine su püskürtülmeli ve tersten ütülenmelidir. Gabardin gibi yünlü kumaşlar seçilirken nemli bezle ütülenmesi gerekir.
- Tuvalde herhangi bir deformasyon olmamalıdır.
- Kumaş rulosunun farklı yüzlerinde farklı tonlar varsa, tüm desen parçaları aynı referans çizgisine yerleştirilmelidir. Havlı kumaş kullanırken de aynı prensip izlenmelidir. Ancak süet, panne kadife ve flanel için yukarıdan aşağıya doğru, kadife ve kadife için ise tam tersine aşağıdan yukarıya doğru yerleştirilmelidir.
- Desen gerektiriyorsa tüm desen parçaları aynı yönde olmalıdır. Ancak bu gereklilik, tek bir referans noktasında basit bir görüntü bulunan kesilmiş materyal için geçerli değildir.
- Hücresel elemanların tam olarak uyumlu olması gerekir. Bluz veya gömleklerin önlerini keserken bu işleme ihtiyaç duyulur.
Kenardaki tahıl çizgisi nasıl belirlenir
Paylaşımlı iplik (kumaşın taban referansını kenardan veya kenarsız olarak belirlemek mümkündür), enine ipliğin aksine kenar boyunca ilerlerken kumaş esnemez. Kenarlar kumaşın tiftiklenmeyen uçlarıdır.
Rulo halindeki tabanın malzemeye montajı çok daha kolaydır çünkü taban her zaman kenara paraleldir. Kumaş parçasının üzerine taban yerleştirmek daha zordur.
Boylamsal çizginin belirlenmesinde çeşitli yöntemler mevcuttur:
- Kumaşı çapraz veya farklı yönlere çekmek caizdir, ancak çözgü lifleri atkı liflerinden farklı olarak pratik olarak esnemez.
- Kumaş parçasını ışığa doğru yönlendirmek gerekir. Ana iplikler her zaman düzgün olacak ve net bir yapı oluşturacaktır.
- Pamuk lifleri yün lifleriyle iç içe geçtiğinde, pamuk lifleri tane görevi görür. Pamuklu ve ipekli kumaş kullanıldığında, ikincisi uzunlamasına bir iplik oluşturacaktır.
Eğer kumaş kesiminin eni boyundan kısa ise veya tam tersi ise kenarını kullanabilirsiniz. Onun sayesinde tabanın referans noktasını doğru bir şekilde bulabilirsiniz. Bu yöntem özellikle yeni başlayan terziler için uygundur.
Kumaş kenarı her zaman uzunlamasına çizgi boyunca yerleştirilir. Çeşitli parametrelerle karakterize edilmesine, delikli veya deliksiz olarak monte edilebilmesine rağmen değişmeyen bir amacı vardır.

Nadir durumlarda, önceden işaretleme yapmadan kumaş kenarını kesmek gerekebilir. Tahıl çizgisini belirlemek için görüntüye bakmanız gerekir: uzunlamasına çizgi her zaman tahıl çizgisiyle aynı hizada olacaktır. Ancak bu yöntem her zaman işe yaramıyor, çünkü desenler farklı yöntemlerle kumaşa uygulanabiliyor.
Bu durumda aşağıdaki ipuçlarından faydalanabilirsiniz:
- Havlı kumaşlar. Taban genellikle villusların yönelimine göre konumlandırılır.
- Sesle ayarlandı. Bunun için malzemenin kuvvetlice gerilmesi ve sertçe çekilmesi gerekir. Çözgü, berrak ve tiz bir sesle, atkı ise donuk ve pek fark edilmeyen bir sesle belirlenir.
- Kenarları yivli ve bağlamalı. Twill, saten ve saten kumaşlar her zaman uzunlamasına çizgiler boyunca uzanan bir kaburgaya sahiptir. Ortak iplik bölgesinde avucunuzu gezdirdiğinizde oldukça pürüzsüz bir yüzey hissediyorsunuz.
Yukarıdaki yöntemler sayesinde pratik, kaliteli ve güzel bir ürün ortaya çıkarmak mümkün olmaktadır. Mükemmel sonuçlar elde etmek için daha deneyimli profesyonellerin tavsiye ve önerilerini ihmal etmemeniz tavsiye edilir.
Dokumasız malzemeler
Ortak iplik (dokuma malzemesinin buna karşılık gelen yapıya sahip olmaması nedeniyle bunu belirlemek imkansızdır), enine iplik gibi, dokunmamış malzemenin yapısında yoktur. En ünlü kumaşlar, özel dokuma teknikleri kullanılan yorgan ve keçe kumaşlardır.
Nonwoven kumaş üretimi 90 yılı aşkın bir süre önce başlamıştır.
Bunları oluşturmak için çeşitli hammaddeler kullanılmıştır:
- ikincil hammaddeler;
- yün, pamuk, keten ve viskon gibi doğal;
- polipropilen, poliamid formunda sentetik.
Lifleri birbirine bağlamak için çeşitli yöntemler kullanılır: kombine, termal, kimyasal veya mekanik. Bu sayede atık ve üretim sürecinde tasarruf sağlanıyor. Bu şekilde yeni özelliklere sahip kumaşların yaratılması mümkün oluyor.

Dokumasız kumaşın özellikleri şunlardır:
- emici;
- su itici;
- yeterince yumuşak;
- yangına dayanıklı;
- çok sert;
- aşınmaya ve yıpranmaya karşı dayanıklıdır.
Dokumasız kumaşlar genellikle kurtarma servisleri ve sağlık çalışanları için eşya ve aletlerin, mutfak tekstili, yatak çarşafı ve hijyen ürünlerinin üretiminde kullanılır.
Malzeme ayrıca yağmurluk veya paltoların astarı ve dış kısmı olarak, bluz, elbise, sabahlık ve gömlek yapımında da kullanılabilir. Streç spor giyim veya plaj giyim ürünlerinin üretiminde elastanlı naylon kullanılır.
Örme kumaşta tahıl nasıl belirlenir
Paylaşılan iplik (örme kumaş üzerindeki yeri düşük gerginlikle belirlenebilir) kenarın varlığında oldukça kolay belirlenir, ancak yokluğunda kumaşın esnekliği yardımcı olmaz.
Örme kumaşlar kumaş türüne göre çeşitli çeşitlere sahiptir:
- kilitleme: iç mekan ve spor malzemeleri üretiminde kullanılır;
- jarse dikişi: elbise ve gömleklerde kullanılan hafif bir kumaştır;
- ribana: Sentetik kirliliklerin hafif varlığı ile pamuktan üretilen hipoalerjenik bir kumaştır;
- altbilgi: İç mekan, spor ve çocuk giyimlerinin dikiminde kullanılan, fırçalanmış iç yüzeye sahip çok yumuşak bir malzemedir.
Yukarıdaki kumaşlarda dokumada kullanılan enine ve boyuna çizgiler bulunmamaktadır. Bunun yerine sütunlu döngü satırları kullanılır.
Örgüyü rulo halinde saklarken, çözgü her zaman kenara paralel olduğundan konumlandırmak çok kolaydır. Eğer elinizde sadece bir kumaş parçası varsa, doku çizgisini belirlemek zordur. Malzemeyi germek işe yaramayacaktır. Mesela biflex çok iyi esner ama şeklini kaybetmez.

Ancak bazı örgü çeşitleri serbest bırakıldığında çözgü boyunca kıvrılır. Uzunlamasına çizgi için, her zaman ona işaret eden bireysel döngü direkleri ile bir referans noktası belirleyebilirsiniz.
Paylaşılan iplik ve kesme
Desenleri kumaşa yerleştirmeden önce, kumaşı nemli termal etkiye tabi tutmak gerekir. İşlem yapılmadığı takdirde dikilen kıyafetler ileride çekme gibi çeşitli sorunlarla karşı karşıya kalacaktır. Bu bakımdan bu sürecin atlanmaması gerekir.
Dikişin temel ilkesi, desenin kumaş üzerine rasyonel bir şekilde yerleştirilmesi olarak kabul edilir. Bunu yapmak için, malzeme üzerinde elemanların doğru yerleşimini bulmak, payları da dikkate alarak aralarında az miktarda boşluk bırakmak gerekir.
Boşluklar, desenler arası hamlelere verilen isimdir. Bu nedenle asıl amaç doku materyalinin desenler arası kayıplarını en aza indirmektir.
Öncelikle daha büyük elemanları, ardından kemer parçalarını, boyundurukları, kanatları ve kaplamaları yerleştirmeniz gerekiyor. Ana elemanlar arasındaki boşluklara, tabanın yönelimi dikkate alınarak yerleştirilirler. Bu durumda, seçili kumaş parçasının boyutuna göre elemanların yerleşimini değiştirebilirsiniz.
Parçaların yerleştirileceği brandanın incelenmesi gerekmektedir. Bunun için farklı yönlerdeki villus, uyum, desen ve tonların varlığına dikkat etmek gerekir.
Kumaş kenarına paralel olarak desen çizgisi (modelin iyi dökümlü olması için yönünün belirlenmesi önemlidir) yerleştirilir. Kesim aşamasında ürün deseninin tüm elemanları için referans noktasına sadık kalınması gerekmektedir. Malzemenin kenarı yoksa esnetilebilir. Gerilimin az olduğu yerde bir taban vardır.
Desen parçaları, desen üzerinde işaretlenen referans çizgisi kumaş kenarlarına paralel olacak şekilde kumaşa yerleştirilir. Öncelikle uzunlamasına çizginin kılavuz okunu desen parçasının alt ucuna kadar büyütmek gerekir.

Daha sonra elemanın alt kısmını desen üzerindeki iplik okundan kumaş kenarına doğru yerleştirerek malzemeye sabitlemelisiniz. Daha sonra üst kısım aynı mesafede sabitlenir. En son olarak parçanın tamamı süslemeye uygun şekilde iğnelenir.
Daha uzun pantolonlarda taban kılavuz okunu cetvelle büyütmeye gerek yoktur. Kalıbı uzunlamasına 2 parçaya katlamanız, basamak dikişinin seviyesi yan dikişe benzer, neredeyse diz hizasına kadar gelmesi yeterlidir. Oluşan kıvrım kılavuz çizgisi olarak kabul edilir.
Asimetrik kesimli elbiseler kullanılacaksa, ön kısmın üstte kalması için kumaşın tek kat halinde kesilmesi tavsiye edilir. Diğer tüm desen elemanları da benzer şekilde düzenlenmelidir.
Uzunlamasına çizgi referansını dikkate alarak bireysel parçaların kesilmesi:
Detaylar | Kesme kuralları |
Geri | Desenlerin malzeme üzerine serilmesi aşamasında tabanın yerleşimi dikkate alınmalıdır. Eğer modelin arka kısmının tek parça kalması isteniyorsa, kesim sırasında orta kısmın kumaş kıvrımına yerleştirilmesi gerekir. Bu versiyonda taban sırt boyunca veya çapraz olarak yer alacaktır. Eğer arkası dikilecekse, desenin ortası kenara veya kumaş kesimine yerleştirilmeli, sol ve sağdaki görselin uyuşmasına dikkat edilmelidir. Eğer sırt kısmı balık sırtı deseninde kesilmişse, tabanın desen boyunca 45° açıyla uzanması gerekir. |
Raf | Korse ön kısmı bütün bırakılabilir, ancak desenin ortası enine veya boyuna iplik boyunca kumaş kıvrımına yerleştirilmelidir. Önü yırtmaçlı bir modelde, kesim merkezi kumaş kesiminde veya kenarında bulunmalıdır.
Ön kısmı balık sırtı deseninde keserken ipliğin 45° açıyla yerleştirilmesi gerekir. Ön panel 2 veya daha fazla parçadan oluşuyorsa, taban, modelin tipi dikkate alınarak tüm parçaların arasından geçmeli veya ön panelin ortasına paralel olmalıdır. |
Kollar | Kol kesimi yapılırken kalıplar, tabanı kolun en yüksek noktasından geçecek şekilde kumaşa yerleştirilmelidir. Bazı çeşitlerde kesim, eğik veya atkı çizgisi boyunca yapılır.
Eğer parça tamamen dikilmemişse dirsek kısmından dikiş atmak caizdir. Bu durumda dikişin taban boyunca yerleştirilmesi gerekir. Dikişler aynı olmalı ve denemeden önce mutlaka dikilmelidir. |
Etek | 1 dikişli etek için, desenler kumaşın ortasına gelecek şekilde yerleştirilir. 2 dikişten oluşan bir ürünü keserken de benzer bir düzenleme yapılacaktır. Elemanların merkez bölümleri tuvalin kıvrımında yer almalıdır.
Bir ürünü birden fazla kama şeklinde keserken her kamanın ortası tabana yerleştirilir. Kloş eteklerde, iplik kumaşın yan tarafındaki dikiş boyunca veya ortasından geçirilebilir. |
Yaka | Desenler, tabanın ortada, alt çizginin yakanın ortasına 45° açıyla veya ayak parmağı hizasında uzanacak şekilde ayarlanabilir. Kareli veya çizgili kumaştan kıyafet dikerken yakanın ortasındaki desenin sırt bölgesinin ortasındaki görselle uyuşması gerekir.
Yaka kesilirken tabanının yaka çizgisine simetrik olmasına dikkat edilmelidir. Bu durumda yakanın dikilmesi caizdir. |
Manşetler | Stile göre desen, tabanın manşetin ortasından veya ortasından geçecek şekilde konumlandırılır. |
Pick-up'lar | Uzunlamasına çizgi referansı rafa benzer olmalıdır. Eğer bileşik ise en fazla 3 elemandan oluşması gerekir. Bu durumda yarı saydam malzemelerde sağ taraftaki astarın dikişsiz, tek parça halinde yapılması gerekmektedir. |
Diğer parçalar | Kol veya boyun yüzleri için taban yönü kol veya gövde ile aynı olmalıdır. Yüzey eğik olarak da konumlandırılabilir. Cep hazırlanırken taban cep şekline veya cep boyunca konumlandırılmalıdır.
Vanaların deseni, taban referans çizgisinin stile göre vananın enine veya boyuna olacak şekilde konumlandırılmalıdır. Yay ve kemerleri keserken taban referans çizgisi bunların üzerinden geçmelidir. Kemer 2 parçadan oluşabiliyor, dikişi yanda bulunuyor. Kenar, fırfır ve volanlarda taban çapraz olmalı veya açılı olarak kesilmelidir. |
Dikilmiş parçalar | Bir parçanın tamamının kesilmesi mümkün değilse, dikilir. Ancak bu yaklaşım hücresel veya çizgili malzemeler için kabul edilebilir. Diğer malzemelerde dikiş görünür olacaktır. Desen seçimi aşamasında aralıkların veya çizgilerin birleştiği noktaya dikiş atılması önerilir.
Çizgilerin arasına veya geniş bir çizginin ortasına yerleştirmek uygun değildir. Ön kısımdan gizli dikişle fazla dikişin tutturulması esastır. |
Parçaları keserken dikiş payları bırakmak önemlidir, bu paylar bitmiş deseni tarif etme aşamasında belirtilmelidir.
Bu veriler mevcut değilse, aşağıdaki dikiş payları yapılabilir:
- yan seviye – 3 cm;
- boyun – 1 cm;
- alt çizgi – 6 cm;
- kol dikiş alanı – 2 cm;
- küçük elemanların kesik ucu – 1 cm;
- omuz dikişi – 3 cm;
- kol deliği – 1,5 cm;
- bel – 4 cm.
Payın genişliği kumaşın kalınlığına göre değişecektir: Kumaş bol ve kalınsa veya püsküllüyse paylar daha büyük olacaktır. Malzemenin kesiti çoğu zaman düzensiz olabilir, dişler boyunca uzanmaz. Durumu düzeltmek için ipliği çekerek kumaşın enine kesitini düzeltmek ve kenarını kısaltmak gerekir.
Temel olarak önce büyük parçalar, sonra kapak, cep, manşet, yüz, yaka, yakalık şeklinde küçük parçalar yerleştirilir. Nadir durumlarda, montaj aşamasında ürünün parçalarının çizgileri veya şekilleri değişebileceğinden, montajdan sonra küçük elemanlar kesilir.
Yaka veya kol oyuntuları gibi ulaşılması zor bölgeleri keserken, dikişler için kalan ekstra köşelerin kesilmemesi için makasın döndürülmesi gerekir.
Kumaşlarla çalışmaya yönelik öneriler
Kumaşlarla çalışmaya ilişkin genel ipuçları ve öneriler:
- Bazı malzemelerde arka yüzün ön yüzle uyumunu sağlamak oldukça zordur.

Eğer düzgün bir yüzey yoksa veya çıkıntılar, düğümler varsa kumaşın yan tarafı arka taraftır. Kumaş kenarı, malzeme makineden çıkarıldıktan sonra genellikle bir dizi delik bırakır. Deliklerin kontrol edilmesi ve üzerlerinden parmağınızla geçilmesi gerekir.
Arka tarafta iğnenin girdiğini hissedeceksiniz ve kenar pürüzsüz olacak. Eğer deliklerin etrafındaki yüzey pürüzlü ise ve iğne çıkışı görünüyorsa bu kumaşın ön kısmıdır.
- Parçaları tuvale yerleştirdikten sonra elemanları keserek dikiş payları eklemeniz gerekiyor.
- Desen oluştururken parçalara bir taban kılavuzu uygulamanız gerekir. Bu durumda yönlerinin malzeme üzerindeki uzunlamasına çizgilerle örtüşmesi gerekir.
- Eğik kesim, çan etek veya yarım etek gibi parçalarda taban referans noktasının parçalara 45° açıyla yerleştirilmesi gerekir.
Giysi yaparken basit adımları takip etmek esastır: Model tasarlamak, kalıp hazırlamak, kumaş seçmek ve kesmek, dikmek ve bitmiş giysiyi tamamlamak. Bu durumda paylaşılan ipin doğru bir şekilde belirlenmesi, yapılan tüm emeklerin boşa gitmemesi için zorunludur.
Dikiş hakkında video
Paylaşılan konu. Kumaş üzerinde nasıl tanımlanır: